Armenia

1. Położenie

Armenia zajmuje północno-wschodnią część Wyżyny Armeńskiej. Jest położona w Azji, na Kaukazie Południowym i graniczy od północy z Gruzją,
od wschodu z Azerbejdżanem, od południa z Iranem a od południowego zachodu z Turcją. Jedyne otwarte przejścia graniczne to te z Gruzją i Iranem,
granica z Turcją pozostaje zamknięta od lat, nie ma również przejścia na granicy z Azerbejdżanem, z powodu nazwijmy to, napiętych stosunków.
Jest to maleńki kraj wielkości naszego województwa wielkopolskiego.

2. Pochodzenie nazwy

Nazwa Armenii używana w niemal wszystkich językach pochodzi od perskiej nazwy Armanestân i Arman znalezionych w staroperskich inskrypcjach.
Nazwa ta z kolei pochodzi od nazwy jednej z graniczących z Persją prowincji państwa Urartu, leżącej na terenie historycznych ormiańskich ziem,
która z kolei została tak nazwana z uwagi na fakt, iż znaczną część jej populacji w owym czasie stanowili Aramejczycy.
Zgodnie ze średniowieczną europejską etymologią słowo Armen może odnosić się do starożytnej półlegendarnej postaci Arama, sławnego ze swych dzielnych czynów.
Irańczycy używają nazwy „Armeni”.

3. Gospodarka

Sytuacja gospodarcza w Armenii stopniowo się poprawia, co oznacza, że nie jest też zła jak na standardy europejskie.
Kraj pozostaje pod wpływem blokady gospodarczej ze strony Azerbejdżanu i Turcji, a granice z tymi państwami pozostają zamknięte.
Jedynymi otwartymi granicami pozostają granice z Gruzją i Iranem. W 1994 roku rząd przy wsparciu MFW, rozpoczął ambitny program liberalizacji gospodarki,
który od 1995 przyniósł wzrost gospodarczy i członkostwo w WTO. Armenia zdołała sprywatyzować większość małych i średnich przedsiębiorstw, ograniczyć inflację oraz ustabilizować walutę.
Brak energii elektrycznej i paliw został rozwiązany poprzez ponowne uruchomienie elektrowni atomowej w Mecamor, co pozwoliło krajowi zostać eksporterem energii elektrycznej,
ale niestety powoduje naciski ze strony Unii Europejskiej. Rolnictwo jest niedoinwestowane, oparte na przestarzałej technice, wskutek czego kraj nie jest samowystarczalny żywnościowo.
Uprawia się głównie zboża, herbatę, winorośl i tytoń. Sektor tych usług wytwarza tylko 20% PKB. Gospodarka Armenii nadal pozostaje blisko związana z Rosją. Pomoc dla kraju płynie głównie z diaspory.

4. Religia

Struktura religijna kraju w 2010 roku: Apostolski Kościół Ormiański – 83,48%
Kościół katolicki – 7,28%
brak religii – 3,73%
Protestantyzm – 2,33%
Islam – 1,8%
Rosyjski Kościół Prawosławny – 0,55%
Świadkowie Jehowy – 0,37%
Starożytny Kościół Wschodu – 0,24%
Inne religie – 0,22%.

5. Ustrój polityczny

Obowiązująca konstytucja została przyjęta w referendum ogólnokrajowym 5 lipca 1995. Jej nowelizacja została zatwierdzona w innym referendum, przeprowadzonym 6 grudnia 2015.
Poprawki dotyczyły m.in. zmiany trybu wyboru prezydenta i długości jego kadencji, kompetencji rządu i kompozycji Zgromadzenia Narodowego.
Głową państwa jest prezydent, wybierany przez parlament na 7-letnią kadencję, bez możliwości reelekcji.
Władza ustawodawcza należy do jednoizbowego Zgromadzenia Narodowego o 5-letniej kadencji – 105 deputowanych jest wybieranych w wyborach powszechnych. Władzę wykonawczą sprawuje rząd na czele z premierem,
powoływanym przez prezydenta. Przed nowelizacją, prezydent był wybierany w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję z możliwością jednej reelekcji.
Zgromadzenie Narodowe liczyło 131 deputowanych, wybieranych na okres 4 lat. Pierwsze wybory parlamentarne przeprowadzone na podstawie nowych przepisów,
odbyły się 2 kwietnia 2017 i zakończyły zwycięstwem rządzącej Republikańskiej Partii Armenii, która uzyskała 49,17% głosów.